Ես երևի միակ մարդն եմ Հայաստանում, ով բախտ է ունեցել աշխատել միանգամից Հայաստանի և Արցախի բոլոր նախագահների հետ մինչև 2018-ը, բացառությունը ԼՏՊ-ն էր։ Իր հետ ո՛չ հանդիպել եմ, ո՛չ էլ խոսել. փորձել եմ, բայց նա միշտ զբաղված էր (երևի 2018-ի սցենարներն էր գրում):
Հետևում եմ ձևաչափերի մասին բանավեճին, թե, այսպես կոչված, խաղաղության գործընթացի համար ո՞ր ձևաչափն է ավելի նախընտրելի՝ Արևմու՞տքը, Արևե՞լքը, Հյուսի՞սը, Հարա՞վը, 3+3-ը՞, ֆլա՞նը, թե՞ ֆստանը...
Ցանկացած հասարակության մեջ լրիվ նորմալ ֆիզիկական տեսողություն ունեցողների ճնշող մեծամասնությունը կույր է հասարակական երևույթները տեսնելու ու գնահատելու իմաստով, որը բնական և նորմալ է:
Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը հանրության աչքի առաջ բանակի նկատմամբ հոգատարություն էր խաղում, ժամկետային զինծառայողներին ելակով կերակրում։ Բանակում սննդի մատակարարման վիճակն ինչպե՞ս է հիմա՝ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության 7-րդ տարում...
Մեկը համարում է, որ Ադրբեջանի հետ կառուցողական բանակցություններ են ընթանում, մյուսը կարծում է, որ հնարավոր է մոտ ապագայում պայմանագիր ստորագրել, իսկ ոմանք խոսում են Ադրբեջանում կայանալիք կլիմայական համաժողովից հետո կամ նույնիսկ առաջ հնարավոր ագրեսիայի մասին:
Պատմության համար ընդամենը մի թյուրիմացություն, մի դուրսպրծուկ ցանկանում է ապացուցել, որ անիմաստ է եղել մեր ողջ ազգայինը. սեփական դիմագիծ (ինքնություն) ու սեփական պետություն ունենալու ձգտումը և 5-հազարամյա արյունոտ ու քրտնաջան մեր մաքառումը դրանց համար։
Ցավոք, մենք ապրում ենք ամոթի և պատասխանատվության զգացումի լուրջ դեֆիցիտի պայմաններում, երբ մարդիկ ինչ ուզում խոսում և ինչ ուզում անում են՝ առանց ամոթի խայթի ու պատասխանատվության զգացողության...
-Մարդը գերագույն արժեք է,- ժողովրդավարության վերաբերյալ դասընթացների շրջանակներում հայտարարում է Հայաստանի 16-րդ վարչապետը՝ հազարավոր տղաների սպանել տված Սամոդուռը:
Առակը (առ ակն՝ աչքի առաջ) բարոյախոսական բնույթի գրական ստեղծագործություն է, որտեղ այլաբանության միջոցով ներկայացվում, ծաղրվում և քննադատության են ենթարկվում մարդկանց արածները։